Garganjua - Through The Void (9/10)

Het liefst houd ik de dingen in de basis: zwarte koffie, pure chocolade, een bruine boterham met pindakaas. Geen koud vuur, warm ijs, of liflafjes op een bedje van aanstellerij. En zo heb ik mijn metal ook het liefst: zwart, dood of zwaar. Maar niet door elkaar geflikkerd. Geen melk ik mijn koffie! Geen stoner in mijn doom...

Maar heel af en toe is een goede mix toch wel vet lekker: whisky en slagroom in de koffie, hagelslag op de pindakaas, of wat dacht je van pannenkoekstroop op kaas? Jummie. Als je het niet probeert, kun je er niet over meepraten. En zo gebeurde het dat Garganjua me meesleurde door de leegte. En lekker dat het was!

Through The Void klinkt alsof My Dying Bride op de apparatuur van Kyuss riffs van Black Sabbath speelt. Log, zwaar, melodieus, melancholisch en meeslepend. Vier tracks in drie kwartier. Nergens saai, nergens te experimenteel, alles in dienst van het geheel. Ronduit schitterend.

Eindscore: 9 punten.

https://www.facebook.com/Garganjua-263223580440586/