De staat van de (Friese) metalscene (opinie)

Van diverse muzikanten en liefhebbers hoorde ik het al eens dit jaar: “Het gaat niet goed met de Friese metalscene.” Hoewel ik dat gevoel ook wel eens heb, kan ik het niet volmondig beamen, noch glashard ontkennen. Ligt de waarheid zoals zo vaak weer eens in het midden? Of heeft de medaille twee kanten? Misschien wel drie als je de zijkant meerekent…

Om een eerlijk antwoord te kunnen geven, moeten we wellicht eerst weten wat nu precies die Friese metalscene is. Zijn het de talloze professionele tours die door Fryslân trekken? Dit jaar alleen al zagen we Moonsorrow / Primordial, Sons of Apollo, Leprous, Bölzer / Taake en Cryptopsy / Aborted de culturele hoofdstad 2018 passeren. Ook diverse metalfestivals zijn een vaste waarde geworden in Leeuwarden en in 2019 zal er weer een editie van Dokk’em Open Air plaatsvinden. Het gaat dus fantastisch met de scene!

Maar wat is er naast de locatie nu Fries te noemen aan genoemde evenementen? Als ik me niet vergis was alleen het voorprogramma van Sons of Apollo een regionale aangelegenheid. En bij de meeste lokale shows komt niet veel publiek opdraven. Zelf ben ik daaraan volledig medeplichtig. Afgelopen weekend speelden er twee goede Friese bands in de Mukkes (Insurrection en I Am The Crown), maar ik verkoos bankhangen bij de openhaard boven muzikaal vertier. Ik was twee dagen eerder immers al murw gebeukt door vier brute death metalbands. Conclusie: de meeste ‘hollebatsers’ zijn luie verwende sufkutten geworden. De scene ligt op zijn gat!

Er is een overkill aan shows, de keuze is reuze. Mooi voor wie het wil en kan betalen. Jammer voor de minder bedeelden en onze eigen bands. ‘Leeuwarden Fryslân 2018’ is bijna voorbij, Schaaf sluit misschien zijn deuren en subsidiekranen worden mogelijk dichtgedraaid. Dan zal er weer ruimte zijn voor DIY-avonden, terug naar UG met veel lokaal kabaal en ruimte voor gezellig gezeur dat er nooit iets te doen is. Voorlopig leg ik mezelf geduld op, draait Stichting Metalization op een laag doch vurig pitje mee vanaf de zijlijn en genieten we af en toe van een machtig mooi concert. Dispereert niet, de toekomst komt er aan.