AnVision - Love & Hate (8,3/10)

Via BigBadWolf Records ontving ik een prachtige digipak van AnVion's nieuwe album 'Love & Hate'. De tegenstelling in de titel komt in het artwork heel mooi terug als rood versus grijs. De ene keer op wit, de andere keer op zwart. 1 punt.

De schijf vangt aan met het titelnummer en de zware moderne sound met gelikte gitaren valt direct op. De zang vangt wat vlak aan, maar als het catchy refrein inzet gaat Marqus iets de hoogte in. Lekker. Gaandeweg krijgen we steeds meer muzikaal vuurwerk te horen en ontpopt AnVision zich als de Poolse Pagan's Mind. Solide drums en bas, dragende toetsen en subliem gitaarwerk dat soepel laveert tussen van toch best wel lekkere riffs naar zalvende leads en van ruimte voor zang naar flitsende solo's. Toetsenist Valdi kan daar overigens ook wat van en is eigenlijk de sfeerbepaler op het gehele album. +5,5.

De ene naar andere aan te bevelen track dient zich aan. Hier en daar wordt wat gas terug genomen om spanning op te bouwen, maar over het algemeen verloopt het allemaal lekker vlot. In de ballad 'Homeless Heart' worden we teruggeworpen naar de 80's. De "Oh baby" is vast en zeker een regelrechte Whitesnake verheerlijking. +2.

Afsluiter 'Good Night' had een episch duet kunnen zijn. Gelukkig redt de gitaarlijn à la Era het nummer nog een beetje. Zeker niet de beste van de plaat: snel terug naar het begin! -0,2.

Eindscore: 8,3. Liefhebbers van Dream Theater (Train of Thoughts), Threshold (The Reckoning) en Pagan's Mind die niet vallen over een niet altijd even Engels accent kunnen dit blind aanschaffen.

https://www.facebook.com/anvisionband

Burial Remains - Trinity of Deception (8,1/10)

Met 'Anaemia - promo 2008' (The soundtrack to world obliteration) kregen Wim de Vries en Philippus Yntema destijds de titel 'beste DM release van Friesland' van me. Die prijs zijn ze onderhand allang kwijtgeraakt aan Incinerator, Coldblooded of Braincasket. U mag het zeggen. Maar hoe staat het er nu voor, nu Burial Remains vorig jaar haar debuut 'Trinity of Deception' heeft uitbracht?

Mijn platenkast puilt niet bepaald uit met old school death metal releases. Als referentiekader geef ik u vast mee dat 'Dismember - Death Metal' (1997) mijn favoriet binnen dit subgenre is. De bekende HM2 stofzuigersound gaat er af en toe toch echt wel in, maar hoe houdt je dat een album lang interessant?

Nou, heel simpel eigenlijk. Neem een zanger met brute, doch verstaanbare strot (Sven Gros van Fleshcrawl) en strooi met tempowisselingen en herkenningspunten. Luister maar eens naar de pakkende tekstflarden in 'They Crawl', het spookachtige gepingel in het titelnummer of de fijne solo in 'Burn With Me'. Als laatste voeg je nog enkele samples en een cover toe, waarna je het half uurtje beukwerk door een Zweed (Jonny Pettersson) laat mixen en masteren. Bam! 7 punten.

Het prachtige glimmende blauwe / zilverkleurige artwork van de solide digipack zijn ook een lust voor het oog. +2.

Als afsluiting toch nog een vors punt van kritiek. Dat je niet duidelijk aangeeft wie wat neergepent heeft wat betreft de eigen nummers moet men zelf weten, maar dat er geen credits naar Kreator gaan voor 'Tormentor' is mijn inziens een kwalijke zaak. -0,9.

Eindscore: 8,1. Wim en Philippus hebben voorlopig de titel 'beste DM release van Friesland' weer stevig in hun klauwen!

https://www.facebook.com/burialremains/

Insurrection - Circle Of Despair (7,2/10)

Persoonlijk houd ik er niet van om mensen af te zeiken, zeker niet als het om hardwerkende fijne gasten gaat. Eerst dus maar wat lieve woorden...

Visueel is er op 'Circels Of Despair' niets aan te merken. Een juwelcase met mooi artwork, goeie foto's, alle teksten en info in het boekje en een uitgebreide thanklist. 2 punten.

Tien Gotenburg tracks passeren in net geen drie kwartier de revue. Super strak, vaak snel en melodieus met een donkere rand, vol wendingen en in Zweden voorzien van een oorstrelende mix/master door Frederik Nordström. +6.

Maar zachte criticasters maken stinkende wonden, dus nu de botte bijl er in: de overwegend krijsende zang werkt me zodanig op de zenuwen, dat ik na een aantal nummers de cd af zet. Op EP 'Catatonic' (2015) klonk het toch heel anders. Zelfs de goddelijke solo's kunnen de boel niet redden. Heel erg jammer. -1,2.

Nu - een paar weken later - begint het album toch in te dalen en is er zowaar sprake van luisterplezier. Tijd voor een kleine rectificatie... +0,4.

Eindscore: liefhebbers van oude Dark Tranquility / In Flames moeten dit zeker zelf gaan beoordelen, maar ik blijf steken op een 7,2.

https://www.facebook.com/Insurrectionofficial

Sadotank - Hammer Of Hell (7,9/10)

Ah, eindelijk een nieuw album van herrieschoppers Sadotank! Helaas... op 'Hammer Of Hell' staan maar drie nummers die we nog niet kenden, de rest is rechtstreeks van de sublieme voorganger 'Black Thrash Assault' (2014) overgenomen. En hoewel deze schijf heerlijk wegluistert, is dat toch een kleine smet op de feestvreugde. -0,1 punt.

Het artwork ziet er prima uit en de sound is helemaal in orde. Daar gaan we verder geen woorden aan vuil maken: +2 punten.

Opener 'Insane Supremacy' lijkt wel een schoolvoorbeeld van een vette metal track. Even een openingsriff aanhalen en dan het gas er vol op. Gierende gitaren, snerende vocals, aanstekelijke backings en een priemende lead. Binnen drie minuten is alles platgewalst en sluit men gecontroleerd af. +2.

Als 'Raped By Demons' aanvangt, lijkt er wel een eskader Stuka's op te doemen. Zodra de dreigende duikbommenwerpers hun neus naar onderen sturen is er geen houden meer aan: doeltreffende gitaarsalvo's en immer ratelende drums maaien alles omver. +2.

Titeltrack 'Hammer Of Hell' heeft nog de meeste noten op zijn zang. Wat een oorwurm van een melodie! Heerlijk ingebakken in de inmiddels bekende overige ingrediënten, zoals snelle drums en clichématige teksten. Dit gaat er in als zoete koek. +2.

Eindscore: 7,9. We want more!

https://www.facebook.com/SADOTANK/